letterconik: මරණයේ දූතයා යන විරුධාවලිය ලද දොස්තර ජෝසෆ් මෙන්ගල්

|නාසීන්ගේ අමානුශික වෛද්‍ය පරීක්ෂණ|

මරණයේ දොරටුව කියල හැඳින්වුන අවුශ්විට්ස් වධකාගාරය දෙවන ලෝක යුධ සමයේ නාසින් සතුව තිබුන ප්‍රධානම වගේම විශාලම යුදෙව් ඝාතකාගාරයක්.
මිලියනයකට අධික යුදෙව්වන්ගේ මරණයේ වේදනාබර විලාපයන් අවසන් වරට අසා සිටියේ මේ අවුශ්විට්ස්හි නිසොල්මන් බිත්ති වලින්.
අවුශ්විට්ස් පැමිණි බහුතරයක් යුදෙව්වන්ගේ අවසාන හුස්මපොද විශවායූන් සමග මිශ්‍ර කරල වාතලයේ පාකර ඉතිහාසය තුල සඟවා දැමීමේ වගකීම ගෑස් කුටීර සතුවුනත් මෙහි පැමිණි නිවුන් සහෝදර සහෝදරියන්ගේ ඉරණම තීරණය වුනේ නම් අමානුශික මෙන්ම කෲර අන්දමට ජීව විද්‍යාත්මක පරීක්ෂණ සිදුකෙරුන විද්‍යාගාර තුලදීයි.
ඉතිහාසයේ කිසිම දිනක සමාවකට භාජනය නොවිය යුතු යැයි සැලකෙන මේ පිළිකුල් සහගත පරීක්ෂණ පිටුපස සිටි මහ මොළකරුවා වුනේ "මරණයේ දූතයා" නම් විරුධාවලිය ලද ජර්මානු ජාතික දොස්තර ජෝස්ෆ් මෙන්ගල්.

'කාල් මෙන්ගල් සහ පුත්‍රයෝ' නම් කෘෂිකාර්මික උපකරණ නිශ්පාදන සමාගමේ හිමිකරුවා වුන කාල් මෙන්ගල්ටත් ඔහුගේ බිරිඳ වුන වොල්බර්ගා මෙන්ගල්ටත් දාව පිරිමි දරුවන් තිදෙනෙකුගෙන් යුත් පවුලේ වැඩිමල් දරුවා විදියටයි ජෝසෆ් මෙන්ගල් උපත ලැබුවේ.
අනාගතේ යම් දිනක මෘර්ගයෙකු වීමේ දෛවයක් ඔහුගේ නමින් ලියවී තිබුනත් කුඩා ජෝසෆ් කලාවට ඇලුම් කල ඉතා ප්‍රසන්න දරුවෙක් වුනා.ඒ වගේම පාසලේදී ඉතාම දක්ෂ ශිෂ්‍යයෙක් වුනා.තරුණ වයසට එළඹෙද්දී ඉතාම කඩවසම් ආත්ම විශ්වාසයකින් යුතු ආකාර්ශණීය තරුණයෙක් වුනා.
පවුලේ සමාගමේ වගකීම ජෝසෆ් වෙත පැවරීමේ බලාපොරොත්තුවක් ඔහුගේ පියාවුන කාල් මෙන්ගල් සතුව තිබුනත් තරුණ ජෝසෆ්ගේ සිත තුල පැන නැගුන ආශාව වුනේ ජීව විද්‍යා සහ මානව විද්‍යා යන විශයන් ඔස්සේ තමන්ගේ වෘතීය ජීවිතේ ගොඩනගා ගන්න.ඒ නිසා 1930 අප්‍රේල් මාසයේදී උපන් ගම අත්හැර මියුනිච් වෙත පැමිණි මෙන්ගල් මියුනිච් විශ්වවිද්‍යාලයට ඇතුලත් වුනේ දර්ශණවේදය හැදෑරීමට.ඒ කාලේ නැගී එමින් තිබුන හිට්ලර්ගේ නාසි පක්ෂයේ මූලස්ථානය පිහිටලා තුබුනෙත් මෙන්න මේ මියුනිච් නුවරමයි.
1931 අවුරුද්දෙදී නාසීන්ට සමාන අදහස් දැරුව "ස්ටැල්හෙල්ම්" නම් ජාතිවාදී සංවිධානයක සාමාජිකත්වය ලබාගත් ජෝසෆ් මෙන්ගල්, 1935 දී මියුනිච් විශ්වවිද්‍යාලයෙන් මානව විද්‍යාව උදෙසා ආචාර්ය උපාධියකුත් 1938 දී ෆ්‍රෑන්ක්ෆර්ට් නුවර විශ්වවිද්‍යාලයෙන් වෛද්‍ය උපාධියකුත් හිමිකරගත්තා.
ඊට පස්සේ 1938දී නාසින්ගේ ප්‍රධානම මිලිටරි සංවිධානයක් වුන එස් එස් හමුදාව සමග සම්බන්ද වුන ජෝසෆ් මෙන්ගල් 1942දී මෙහෙයුමක් අතරතුරදී දරුණු විදියට තුවාල ලබා ක්‍රියාන්විත සේවයෙන් ඉවත් වෙනතාක් කල් විවිධ සම්මාන සහ ගරු නාම දිනාගනිමින් හමුදාසේවයේ නියැලුනා.

ඊට පස්සේ ක්‍රියාන්විත රාජකාරියෙන් ඉවත්වුන ජෝසෆ් මෙන්ගල්ව අවුශ්විට්ස් කඳවුරේ ප්‍රධාන වෛද්‍ය නිළධාරියා විදියට පත්කරනවා.ඒ 1943දී.මෙන්ගල්ගේ උමතු ක්‍රියා ආරම්භ වෙන්නේ මින් පසුවයි.

ජර්මානු යකඩ සපත්තුවට යටවී තිබුන යුරෝපීය බිම්කොටස් සියල්ලෙන්ම දුම්රිය මාර්ගයෙන් අවුශ්විට්ස් වෙතට රැගෙන ආ මිලියන ගණනක් යුදෙව්වන්ගෙන් වෙහෙසවී වැඩකල නොහැකි කොටින්ම වහල් සේවයේ යෙදවිය නොහැකි යුදෙව්වන්ව කඳවුරට රැගන ආ සැනින් ගෑස් කුටීර වෙත යැවීමේ සම්ප්‍රදාය ජෝසෆ් මෙන්ගල් අවුශ්විට්ස් සේවයට වාර්තා කරන කාලෙ වෙද්දිත් පැවතුනා.මේ විදියට ගෑස් කුටීර වලින් සිය ජීවිත ගමන අවසන් කරේ දුර්වල මහළු උදවිය , කුඩා දරුවන් ඇකයේහොවාසිටි කාන්තාවන් , ගැබිනි කාන්තාවන් සහ කුඩා ළමුන් ආදියයි.මේ විදියට මරණයට කැපවුන යුදෙව්වන් අතරින් නිවුන් ළමුන් වෙන්කරගත් ජෝසෆ් මෙන්ගල් තමන්ගේ පරීක්ෂණ කටයුතු සඳහා ඔවුන්ව භාවිතා කරා.
නිවුන් දරුවන් එකිනෙකාගෙන් වෙන කරලා එක්කෙනෙක් නිර්පද්‍රිතව රඳවා තියපු මෙන්ගල් අනෙකාව තමන්ගේ කුතුහලය තුලින් පැනනැගුණු කරුණ විමසා බැලීමේ පරීක්ෂණ වස්‍තුව විදියට පාවිච්චි කරා.මෙන්ගල් විසින් එක් නිවුන් දරුවෙකුගේ ශරීරයට විවිධ ද්‍රව්‍යය, විවිධ රසායනික ද්‍රව්‍යයන් හා රෝගකාරක එන්නත් කරමින් ඔවුන්ගේ ශරීරයේ සිදුවන වෙනසක් අධ්‍යනය කරා.ඒ අතරතුර පරීක්ෂණ හේතුවෙන් එම නිවුන් දරුවා මියගියොත් ,නිර්පද්‍රිතව තැබූ අනෙක් නිවුන් දරුවාගේ හෘදයට ක්ලොරොෆෝම් එන්නත් කර ඝාතනය කර නිවුන් දරුවන් දෙදෙනාගේම සිරුරු එකට තමා විච්චේදයන කර තිබෙනවා.ඒ එකිනෙලාගේ වෙනස්කම් පැහැදිලිව වටහා ගැනීමටයි.
මේ විදියට එක් රැයක් තුල මෙන්ගල් විසින් නිවුන් දරුවන් යුගල් 14ක් ඝාතනය කල බව වාර්තාවෙනවා.
පරීක්ෂණ අතරතුර මියනොගිය අයෙක් සිටියේනම් මෙන්ගල් විසින් ඔවුන්ව ඝාතනය කරේ තමන්ට ඔවුන්ගෙන් යළි ප්‍රයෝජනක් නැතිබව පවසමින්.පසුව ඒ සිරුරුද විච්චේදයනයට භාජනය කරා.
ඇසින් දුටු සාක්ෂිවලට අනුව මෙන්ගල් ළමුන් දෙදෙනෙකු එකට තමා බසා බද්ධ දරුවන් නිර්මාණය කිරීමේ උත්සාහයක නිරතවෙලා තියෙනවා.එම දරුවන්ටද සිදුවුනේ වේදනාවෙන් මිය යෑමටයි.

මෙන්ගල්ගේ උමතු පරීක්ෂණ වලට භාජනය වුනේ නිවුන්නුම විතරක් නෙමෙයි.ඇස්වල විවිධ වර්ණයන් සහිත යුදෙව්වන් , ස්වාභාවයෙන්ම කුරු මිනිසුන් සහ ගැඹිනි මව්වරුන්ද මෙන්ගල්ගේ කෲර කුතුහලයේ වේදනාබර වන්දිගෙවීමට යටත් වුනා.

එකිනෙකට වෙනස් වර්ණවල ඇස් ඇති හෙටරොක්‍රෝමියා(Heterochromia) නම් තත්වයේ සිටි යුදෙව්වන්ගේ එම වර්ණවත් දෑස් උගුල්ලා වැඩිදුර පරීක්ෂණ සඳහා බර්ලීනය වෙත යැව් අතර ඇස් වල වර්ණය වෙනස් කිරීම ගැන කුතුහලයෙන් සිටි මෙන්ගල් සිරකරුවන්ගේ ඇස් වලට විවිධ රසායනික ද්‍රව්‍යය එන්නත් කර අක්ෂි වර්ණ වෙනස් කිරීමට හැකිදැයි පරීක්ෂා තිබෙනවා.
කුරුබවෙන් යුතු මිනිසුන් සහ වෙනත් ආබාධයන් සහිතවුන මිනිසුන්ව විවිධ ආකරයේ ඖෂධ සහ අනවශ්‍යය ආකාරයට එක්ස් කිරණ වලට නිරාවාරණය කරමින් පරීක්ෂණ සිදු කල මෙන්ගල් පසුව ඔවුන්ව ඝාතනය කර අස්ථි පද්ධති වෙන් කරලා ඒවා වැඩිදුර අධ්‍යනය සඳහා බර්ලීයනට යවනු ලැබුවා.

අවුශ්විට්ස්හි කාන්තා රැඳවුම් කොටසේ ටයිෆස් වසංගතය පැතිරුනු අවස්තාවේ කාන්තා රැඳවියන් 600ක් එක්වරම ගෑස් කුටීර වෙත යවා ඝාතනය කර හමුදා සෙබලුන් නිරෝධායනය කිරීමේ කාර්යය නිසාත් පස්සෙ කාලෙක ව්‍යාප්ත වුන ස්කාලට් උණරෝගයේදීද රෝගයට ගොදුරු වූ රැඳවියන් ඝාතනය කරමින් සිදු කල කාර්යය උදෙසාත් මෙන්ගල් හට ජර්මානු ෆෙඩරල් රජයෙන් War Merit Cross නම් ඉහළ පෙලේ පදක්කම පිරිනැමුනා.ඒ 1944දී.

ඒ වගේම කඳවුරේ අයහපත් සනීපාරක්ෂක පහසුකම්,අපිරිසිදු බව සහ මන්දපෝෂණය නිසා රැඳවියන් අතර ව්‍යාප්තවුනු මුඛ්‍යය සහ මුහුණ ආසාධානය කළ "ස්ටොමැටයිටිස්" නම් බැක්ටීරියා ආසාධිත රෝගය පිළිබඳ අධ්‍යානය කිරීම සඳහා ආසාදිත රැඳවියන්ගේ හිස් කඳෙන් වෙන් කර එම හිස් එස් එස් හමුදාවේ ප්‍රධාන වෛද්‍ය පරීක්ෂණ ආයතනය වෙත යැව්වේද මෙන්ගල් විසින්.

ජෝසෆ් මෙන්ගල්ගේ මේ අමානුශික පරීක්ෂණ සඳහා ඔහුට අවසරය ලැබුනේ ජර්මානු පරීක්ෂණ පදනම විසිනුයි.ඒ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය හදාරන අවධියේදී මෙන්ගල්ගේ ගුරුවරයා වූ ජානවිද්‍යාඥය වෛද්‍ය වොන් ව'ෂුවර්ගේ ඉල්ලීමක් මතයි.වෛද්‍ය වොන් ව'ෂුවර් මෙන්ගල් හට එවැනි අවසරයක් ලබාදුන්නේ මෙන්ගල් මාර්ගයේ ජෛව සාම්පල තමන් වෙත ගෙන්වාගැනීමේ අරමුණද පෙරදැවිව මිස මෙන්ගල් සතුවූ නොසන්සිඳෙන කුතුහයල සහ හැකියාවන් ගැන පැහැදීමකින්ම පමණක් නෙමෙයි.

අධික කුතුහලය වගේම මෙන්ගල් සතුව ක්ෂණිකව කෝපවීමේ ලක්ෂනක්ද තිබුනා.ඒ ඔහුට තමන්ගේ මවගෙන් උරුම වුන ලක්ෂයක්.
වරෙක වැඩපල කිරීමේ හැකියාව නිසා මරණයෙන් බේරුන මැදිවයසේ වූ කාන්තාවකගෙන් මරණයට වෙන්වුන් ඇයගේ 14 හැවිරිදි දියණියව වෙන් කරන්නට යාමේදී යම් කලබලයක් ඇතිවුනා.එහි ප්‍රතිපලයක් විදියට අදාල කාන්තාව තම දරුවා රැගන යාමට පැමිණි නාසි සෙබලාගේ මුහුණ තමන්ගේ අතෙහි නියපොතු වලින් සූරා දැමුවා.එයින් සෙබලා තරමක් පසුබැසුවත් නොබියව ඉදිරියට පැමිනි මෙන්ගල් සිදුකරේ තමන්ගේ දෑතින්ම වෙඩිතබා ඒ මොහොතේම ඒ මවත් දියණියත් ඝාතනය කිරීමයි.
තවත් වරෙක බලෙන් ක්ෂය රෝගය ආසාධනය කල දරුවෙකු පිළිබඳ ගැටලුවකදී මෙන්ගල් සහ වෙනත් වෛද්‍යවරෙක් අතර බහින්බස් වීමක් වුනා.වාදයෙන පසු කාමරයෙන් පිටවුනු මෙන්ගල් පැයක් යනතුරුත් නැවත දකින්නට ලැබුනේ නැහැ.පැයකින් පසුව නැවත පැමිණි මෙන්ගල් අදාල වෛද්‍යවරයාගෙන් සිදුවූ සිදුවීම පිළිබඳ සමාව අයැද තිබෙනවා.පසුව ගෙවී ගිය පැයේ සිදුවූයේ කුමක්දැයි සොයාබැලීමේදී වෛද්‍යවරයා සොයාගත්තේ මෙන්ගල් විසින් අදාල රෝගියාව ඝාතනය කර කාය විච්චේදයට ලක් කර ඇති ආකාරයයි.මෙන්ගල් විසින් තමන්ගේ වෛද්‍ය සඟයා මත තිබුන වෛරය පිටකර තිබුනේ ඒ විදියටයි.
ඉතිහාසය පිරික්සීමේදී හමුවෙන මේවගේ ක්‍රියාවලින් පෙනීයන්නේ මෙන්ගල්ගේ දක්ෂතා පරයා ඔහුගේ උමතුබව ඉස්මතුවන ආකාරයයි.

කාලය මේ විදියට විලාපයන් මධ්‍යයේ ගෙවීගෙන යද්දී මිත්‍ර පාර්ශවීය රුසියානු හමුදා විසින් ජර්මානු හමුදා විනාශ කරමින් තමන්ගේ ආක්‍රමණය මෙහෙයවමින් සිටියා.1945 ජනවාරි මාසය මුලදී ජර්මානු පරාජයේ පූර්ව ලක්ෂන පෙන්වමින් රුසියානු හමුදාවන් ජර්මානු යටත් විජිත වලට කඩාවදිමින් තිබූ අවධියක ජෝසෆ් මෙන්ගල් සහ ඔහුගේ වෛද්‍යය සඟයන් වහාම අවුශ්විට්ස් කඳවුරෙන් ග්‍රොස් රෝසන් කඳවුර වෙතට පලාගියා.මෙන්ගල් තමන්ගේ අත්‍යාවශ්‍යම පරීක්ෂණ වාර්තා සහ ජෛව සාම්පල පිරවූ පෙට්ටි කීපයක්ද තමන් සමග රැගෙන ගියා.ඒ 1945 ජනවාරි මාසේ 17 වෙනිදායි. පලායාමේදී අත්හැර දමා පැමිණි අනෙක් සියලුම වාර්තා එස් එස් හමුදාව විසින් ගිනිබත් කරේ අවුශ්විට්ස් කඳවුරේදීමයි.ඒ රුසියානු හමුදාවන් අතට පත්වීම වළක්වාලීමටයි.
මෙන්ගල් පැනල ගිහින් දින 14කට පස්සේ ඒ කියන්නේ 1945 ජනවාරි 27 වෙනිදා රුසියානු හමුදා අවුශ්විට්ස් කඳවුර අත්පත් කරගත්තා.
එයින් නොනැවතුනු රුසියානු හමුදා ඉදිරියට ඇදෙමින් ග්‍රොස් රෝසන් කඳවුරත් අත්පත් කරගත්තා.නමුත් ඊට සතියට කලින් 1945 පෙබරවාරි 18 වෙනිදා මෙන්ගල් එයිනුත් පලාගොස් තිබුනා.
රුසියානු හමුදාවන්ගේ බේරීමට බටහිර දෙසට පලායමින් සිටි මෙන්ගල් ඇමරිකානුවන්ට හසුවෙනවා.නමුත් මේ අවස්තාවේ වාසනාව තිබුනේ මෙන්ගල් සතුවයි.යුධ අපරාධකරුවන්ගේ වාර්තාවල මෙන්ගල්ගේ නම සඳහන් වුනේ නෑ.ඒ වගේම එස් එස් හමුදා නිළධාරීන් සතු රුධිර වර්ගය දැක්වෙන ටැටූ සලකුණත් මෙන්ගල් සතුව තිබුනේ නැහැ.ඉතින් ඒ නිසා ඔහුව නිදහස් කෙරෙනවා.
පස්සෙ කාලෙක "ෆ්‍රිට්ස් උල්මාන්" නමින් ව්‍යාජ නමකින් පෙනී සිටිමින් තමන්ගේ පරීක්ෂණ වාර්තා සොයා ජර්මනියේ රුසියානු බලප්‍රදේශ වලට පැමිණිනුත් තමන් හඳුනාගතහොත් මරණය නියත බව දැනගත් මෙන්ගල් ජර්මනියෙන් පලායනවා.ඒ 1949 අප්‍රේල් 17 වෙනිදායි.
පශ්චාත් යුධ සමයේ ක්‍රියාත්මක වුන එස් එස් හමුදා හා සම්බන්ද රහසිගත සංවිධානයක් මාර්ගයෙන් රතුකුරිස සංවිධානයේ ව්‍යාජ හැඳුනුම්පත් හදාගන්න මෙන්ගල් 1949 ජූලි මාසයේදී ලතින් ඇමරිකා කාලපයේ ආජන්ටිනාවට පලා යනවා.ආජන්ටිනාවේ බුවනෝ අයර්ස් නුවර වඩු කාරිමිකයෙක් විදියට රැකියාවක් කරමින් ජීවත් වුන අතරම බලපත්‍රයක් රහිතවම වෛද්‍යවරයෙක් ලෙසත් සේවය කර තිබෙන මෙන්ගල් 1954දී තමන්ගේ බිරිඳ දික්කසාද කර නැවත යුරෝපයෙ සංචාරයක නිරත වෙනවා.ඒ ගමනේදී තමන්ගේ මියගිය සහෝදරයාගේ බිරිඳ හමුවූ මෙන්ගල් 1958දී ඇයව විවාහ කරගෙන නැවත බුවනෝ අයර්ස් නගරයේම පදිංචි වෙනවා.

මුලදී මිත්‍ර පාර්ශවීය හමුදා විසින් මෙන්ගල් මියගොස් ඇතිබව සැලකුවත් පසුකාලීනව තොරතුරු හෙළිවීමේදී ඔහු ජීවතු අතර බව වටහ ගන්නවා.ඊශ්‍රාලයේ මොසාඩ් සංවිධානය ප්‍රමුඛ බුද්ධි අංශ මෙන්ගල් සොයාගෙන අත්අඩංගුවට ගැනීමේ මෙහෙයුම් දියත්කරත් ඉතාම දක්ශ ලෙස විවිධ නම් භාවිතාකරමින් සහ විවිධ රටවලට පැනයමින් ඒවායෙන් බේරීමට මෙන්ගල් සමත් වෙනවා.
අවසානයේ 1962දී දේශපාලන හේතුවක් මත මෙන්ගල් සොයායෑමේ මෙහෙයුම නවතා දමන්නට මොසාඩ් සංවිධානය තීරණය කරනවා.ඊට හරියටම අවුරුදු 17ක පස්සේ එනම් 1979 පෙබරවාරි මාසේ 7 වෙනිදා බ්‍රසීලයේ සාවෝ පාවුලෝහි මුහුදුබඩ ප්‍රදේශයක් වූ "බර්ටිඕගා" ප්‍රදේශයේ විනෝද චාරිකාවක නිරතවුන මෙන්ගල් පිහිනමින් සිටියදී ඇතිවූ ආඝාත තත්වයක් නිසා දියේ ගිලී එවකට වයස අවුරුදු 67ක් වුන මේ කෲර ඝාතකයා මියයනවා.පසුව ඔහුගේ දේහය 1971 වසරේ සිට ඔහු විසින් භාවිතා කරමින් සිටි "වුල්ෆ්ගැන්ග් ගර්හාඩ්" යන ව්‍යාජ නාමයෙන්ම බ්‍රසීලයේ සුසාන භූමියක මිහිදන් කරනවා.

මෙන්ගල්ගේ වෛද්‍ය වාර්තා සහ පරීක්ෂණ දත්ත මෙන්ගල් සමගම සදාකාලික රහසක් විදියට මිහිදන් වෙනවා.ඒ මෙන්ගල් විසින් ජර්මනියෙන් පලායාමට ප්‍රථම තම පරීක්ෂණ වාර්තා මෙන්ගල්ගේ මිත්‍රයා , ගුරුවරයා මෙන්ම උපදේශකයාද වුන වොන් ව'ෂුවර් හට ලබාදී තිබුනත් ව'ෂුවර් අතින් ඒවා විනාශ වී යෑම නිසයි.අවසානයේදී මෙන්ගල්ගෙ වාර්තා සහ සොයාගැනීම් ලෝකයාගේ උන්නතිය උදෙසා භාවිතා කිරීමේ අවස්තාවක් නොමැතිව අතුරුදන් වීම නිසා ඉතිරි වී ඇත්තේ මෙන්ගල්ගේ කෲර මෙන්ම අමානුශික පරීක්ෂණවල බිහිසුනු බව කියැවෙන මතකයන් පමණයි.

1943-1945 අතර කාලයේ දහස් ගණනක් යුදෙව්වන්ගේ අමානුශික ඝාතකයා වුන ජෝසෆ් මෙන්ගල් "මරණයේ දූතයා" විදියට ලෝකයා විසින් හඳුන්වනවා.
අවුශ්විට්ස්වල ළමා සිරකරුවන් විදියට හිටපු රුසියානු හමුදා විසින් බේරාගන්නා තෙක් ජීවිත රැකගැනීමට වාසනාව ලද්දාවූ වර්තමානයේ ජීවත්වන ඕනෑම අයෙකුගෙන් අවුශ්විට්ස්හි ලද අඳුරුතම මතකය කුමක්දැයි ඇසුවහොත් මෙන්ගල්ගේ විකාරරූපී උමතු පරීක්ෂණ බව පවසනු නොඅනුමානයි.